Opis
„Ziemia, planeta ludzi” jest powieścią francuskiego pisarza Antoineʼa de Saint-Exupéryʼego, autora Małego Księcia.
Wydana po raz pierwszy w 1939 roku powieść należy do światowego kanonu literatury pięknej. Składa się z ośmiu opowieści (Linia, Koledzy, Samolot, Samolot i planeta, Oaza, Na pustyni, W sercu pustyni, Ludzie). Autor powraca do swoich osobistych doświadczeń pilota w pionierskich czasach lotnictwa na najtrudniejszych szlakach nad Saharą, Amazonką czy Andami.
Opowieści, połączone za sobą jak kartki z pamiętnika, mówią o niezłomnej postawie pisarza i zaprzyjaźnionych z nim pilotów w czasach, kiedy niedoskonałość maszyn skazywała ich na nieustającą walkę o przetrwanie.
Lecz Ziemia, planeta ludzi to więcej niż pasjonująca powieść o pierwszych lotnikach. Mówi ona przede wszystkim o tym, w jaki sposób odwieczna walka z naturą otwiera przed człowiekiem drogę do poznania samego siebie i do mądrości.
Czasopismo „National Geographic Adventure” umieściło „Ziemię, planetę ludzi”na liście 100 najciekawszych książek przygodowych wszech czasów. Lektura w szkole średniej.
Antoine de Saint-Exupéry
Ur. 29 czerwca 1900 w Lyonie, zm. 31 lipca 1944 w Marsylii) – francuski pilot, pisarz i poeta. Autor Małego Księcia (1943), jednego z najważniejszych utworów literackich XX wieku.
Urodził się w Lyonie w rodzinie arystokratycznej jako syn hrabiego Jeana de Saint-Exupéry. Gdy miał 4 lata, zmarł jego ojciec, a Antoine z matką oraz rodzeństwem zamieszkali w zamku u ciotki. Uczył się w szkołach katolickich prowadzonych przez jezuitów. W wieku 12 lat odbył pierwszy lot samolotem jako pasażer. Zamierzał wstąpić do szkoły morskiej, nie zdał jednak egzaminu wstępnego. W 1919 podjął studia na Wydziale Architektury Akademii Sztuk Pięknych. W 1921 r. uzyskał kwalifikacje pilota cywilnego, a rok później – pilota wojskowego w centrum szkolenia pilotów wojskowych w Istres. W lotnictwie wojskowym służył krótko, gdyż wskutek wypadku, w którym został ranny, przeniesiono go w 1923 do rezerwy w stopniu podporucznika.
W październiku 1926 podjął pracę w Towarzystwie Lotniczym Latécoère, latając pomiędzy Francją i Afryką, głównie przewożąc pocztę, na trasie Tuluza – Casablanca – Dakar. Od 1929 do 1931 pracował jako dyrektor oddziału Latécoère Aeroposta Argentina w Argentynie, gdzie poznał Consuelę Suncin Sandoval de Gómez, z którą ożenił się w marcu 1931 po powrocie do Francji. Wykonując swoją pracę w oddziale Latécoère Aeroposta Argentina, kilkukrotnie lądował na brazylijskiej wyspie Santa Catarina. We Francji nadal latał w służbie pocztowej, a od 1934 r. pracował w dziale propagandy Air France.
Doświadczenia lotnicze Antoine’a de Saint-Exupéry znalazły odbicie w jego twórczości. Pierwsze opowiadanie L’Aviateur (Lotnik) opublikował w 1926, a w 1928 wydał powieść Courrier sud (Poczta na południe). W 1931 napisał Nocny lot, a w 1939 – Ziemię, planetę ludzi, za którą otrzymał Grand Prix Akademii Francuskiej.
Awansowany do stopnia majora. 31 lipca 1944 o 8.45 (rano) wystartował P-38 do dziewiątego lotu bojowego z zadaniem wykonania zdjęć zgrupowania niemieckich wojsk koło Lyonu, z którego już nie powrócił.
Przez wiele lat dokładny los samolotu Antoine’a de Saint-Exupéry nie był znany, krążyły też różne hipotezy co do przyczyny jego śmierci, włączając w to samobójstwo. W 1998 rybak wyłowił z Morza Śródziemnego w okolicy Marsylii bransoletkę należącą do pisarza, aczkolwiek podejrzewano fałszerstwo. W 2003 jednak odnaleziono na dnie morza części jego samolotu, zidentyfikowane w 2004 dzięki zachowanym numerom seryjnym.
Antoine de Saint-Exupéry [online]. Wikipedia : wolna encyklopedia, 2024-11-18 22:01Z [dostęp: 2024-11-23 12:07Z]. Dostępny w Internecie: //pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Antoine_de_Saint-Exup%C3%A9ry&oldid=75291850
Opinie
Na razie nie ma opinii o produkcie.