Opis
„Jezus. Bóg i Człowiek” – Chrystus odkrywany na nowo przez jednego z największych współczesnych teologów.
Raniero Cantalamessa odpowiada na pytanie o to, w kogo tak naprawdę wierzymy. Wierzymy wtedy, gdy w Credo wyznajemy, że „w Jednego Pana Jezusa Chrystusa, Syna Bożego Jednorodzonego (…),który stał się Człowiekiem”.
Papieski kaznodzieja przygląda się Jezusowi z bliska, nie po to, by kogoś do Niego przekonać, nawrócić. Po to, by zachęcić do osobistego spotkania z Panem. To spotkanie jest możliwe tylko za sprawą Ducha Świętego. Pozwala On poznać Chrystusa w personalny, intymny sposób, który zmienia bieg życia.
Cantalamessa nieszablonowo i przenikliwie pisze w „Jezus. Bóg i Człowiek”, o relacji z takim właśnie Jezusem – żywym, autentycznym i obecnym, który jest z jednej strony znany i nieznany, ten sam, a jednocześnie stale nowy.
Musimy zadać sobie pytanie: Jezus jest dla mnie Osobą czy tylko postacią? Postacie, jak Juliusz Cezar, Leonardo da Vinci, Napoleon – to ktoś, o kim można mówić i pisać, ile się chce, ale z którym i do którego nie sposób jest mówić. Niestety, dla przeważającej większości chrześcijan Jezus jest postacią, a nie Osobą. Jest przedmiotem całego szeregu dogmatów, doktryn czy herezji…
Jeśli jednak pozostaniemy na płaszczyźnie wiary obiektywnej, nie rozwijając relacji egzystencjalnej z Jezusem, będzie On wobec nas na zewnątrz, docierając do rozumu, lecz nie do serca, należąc, mimo wszystko, do przeszłości. Między nami a Nim pozostanie dwa tysiące lat różnicy…
Raniero Cantalamessa
Ur. 22 lipca 1934 w Colli del Tronto – włoski duchowny rzymskokatolicki, kapucyn, doktor nauk teologicznych i literatury klasycznej, kaznodzieja Domu Papieskiego w latach 1980–2024, kardynał diakon od 2020.
Święcenia prezbiteratu otrzymał z rąk biskupa Gaetana Malchiodiego, wikariusza apostolskiego administratury apostolskiej Loreto. Doktoryzował się z teologii na uniwersytecie we Fryburgu oraz z literatury klasycznej na Katolickim Uniwersytecie Najświętszego Serca w Mediolanie (na którym do 1979 wykładał). W latach 1975–1981 był członkiem Międzynarodowej Komisji Teologicznej. W 1979 postanowił porzucić karierę uniwersytecką i poświęcić się całkowicie posłudze Słowa. Związał się z Ruchem Odnowy w Duchu Świętym.
W 1980 papież Jan Paweł II mianował go kaznodzieją Domu Papieskiego. Wybór ten został zatwierdzony w 2005 przez papieża Benedykta XVI, a następnie w 2013 przez papieża Franciszka.
25 października 2020 podczas modlitwy Anioł Pański papież Franciszek ogłosił, że mianował go kardynałem. Na prośbę Cantalamessy papież udzielił mu dyspensy od obowiązku przyjęcia sakry biskupiej. Jako swoje zawołanie przyjął słowa „Veni Creator Spiritus” (O Stworzycielu, Duchu, przyjdź), zaczerpnięte z hymnu do Ducha Świętego. 28 listopada 2020 na konsystorzu w bazylice św. Piotra kreował go kardynałem diakonem, a jako kościół tytularny nadał mu bazylikę św. Apolinarego przy Termach. Z racji ukończenia 80. roku życia przed kreacją, nie posiada uprawnień elektorskich.
9 listopada 2024 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z funkcji kaznodzieji Domu Papieskiego.
Raniero Cantalamessa [online]. Wikipedia : wolna encyklopedia, 2024-11-10 11:06Z [dostęp: 2024-11-25 15:10Z]. Dostępny w Internecie: //pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Raniero_Cantalamessa&oldid=75199747
Opinie
Na razie nie ma opinii o produkcie.