Opis
W książce „Patologia duchowości. Od niezdrowej religijności do dojrzałej wiary” ks. Krzysztof Grzywocz stara się odpowiedzieć na pytania:
Czy duchowość może szkodzić?
Gdzie zaczyna się opętanie, a gdzie choroba?
Czy myśli bluźniercze podsyłają nam demony?
Czym różni się zwykły smutek od depresji?
Ksiądz Krzysztof Grzywocz był niewątpliwie jednym z najbardziej cenionych autorytetów duchowych w Polsce. Olbrzymią wiedzę z dziedziny psychologii, psychiatrii i teologii duchowości łączył z praktyką kierownika duchowego, formatora i egzorcysty. Pokazywał, że jeśli chcemy wierzyć dojrzale, nie możemy bać się konfrontacji z wiedzą o człowieku. Natomiast poznanie Boga idzie w parze z poznaniem człowieka.
Książka „Patologia duchowości. Od niezdrowej religijności do dojrzałej wiary” jest zapisem cyklu jego wykładów na Uniwersytecie Opolskim, ostatnich, jakie obok „Mistyki chrześcijańskiej” wygłosił w swym życiu. W niezwykle przystępny i pełen pasji sposób pomagał w nich spojrzeć na człowieka jako „złożoną mieszaninę światła i cienia” (Franciszek) i lepiej go zrozumieć.
Fascynująca podróż po meandrach ludzkiej psychiki i duchowości, gdzie obok miejsc pięknych i kojących nie brakuje również mrocznych i bolesnych zakamarków.
Krzysztof Grzywocz
Ur. 17 października 1962 w Koźlu, zaginął 17 sierpnia 2017 w Alpach Lepontyńskich – prezbiter diecezji opolskiej, egzorcysta diecezjalny, teolog, wykładowca teologii duchowości na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Opolskiego.
Urodził się w rodzinie Józefa i Zofii zd. Kaleta w Koźlu 17 października 1962 roku. W latach 1977–1981 uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego im. Janka Krasickiego w Kędzierzynie-Koźlu (obecnie: II LO im. Mikołaja Kopernika). W 1982 roku otrzymał Kartę Taternika. Po zdaniu matury był słuchaczem Policealnego Studium Zawodowego w Opolu. Do Wyższego Seminarium Duchownego w Nysie wstąpił w 1983 roku. Święcenia kapłańskie przyjął w katedrze Świętego Krzyża w Opolu z rąk biskupa Alfonsa Nossola 17 czerwca 1989 roku. Następnie skierowany został jako wikary parafialny do Parafii Przemienienia Pańskiego w Opolu (lata 1989-1991). W latach 1989–1992 ks. Grzywocz należał do Klubu Wysokogórskiego Gliwice. W 1991 podjął studia doktoranckie na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II.
W 1996 obronił pracę doktorską na Wydziale Teologii KUL: Urzeczywistnianie świętości w Kościele. Studium na podstawie twórczości Hansa Ursa von Balthasara, napisaną pod kierunkiem ks. prof. zw. dr. hab. Waleriana Słomki. Był ojcem duchownym w Wyższym Seminarium Duchownym w Opolu oraz członkiem diecezjalnej rady kapłańskiej, autorem opracowań dotyczących duchowości katolickiej. Publikował m.in. na łamach „Życia Duchowego”, „Znaku”, „Pastores”, „Więzi” oraz „Zeszytów Formacji Duchowej”.
17 sierpnia 2017 zaginął w Alpach Lepontyńskich w okolicy szczytu Bortelhorm na granicy między Szwajcarią i Włochami. 23 sierpnia 2017 zakończono oficjalne poszukiwania i ks. Grzywocz został urzędowo uznany za zaginionego.
Krzysztof Grzywocz [online]. Wikipedia : wolna encyklopedia, 2024-07-17 16:12Z [dostęp: 2024-07-28 16:51Z]. Dostępny w Internecie: //pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Krzysztof_Grzywocz&oldid=74305426
Opinie
Na razie nie ma opinii o produkcie.