Wsparcie 24/7
Bezpieczne płatności
Darmowe zwroty
Darmowa wysyłka od 120 PLN
Poprzednie
Przemoc - uraz psychiczny i powrót do równowagi Judith L. Herman

Przemoc – uraz psychiczny i powrót do równowagi – J. L. Herman

25,00 
Następne

Możesz pomóc. Poradnik dla rodzin pacjentów chorych na schizofrenię i zaburzenia schizotypowe – Barbaro Bogdan

23,80 
Możesz pomóc. Poradnik dla rodzin pacjentów chorych na schizofrenię i zaburzenia schizotypowe - Barbaro Bogdan

Psychopatologia zaburzeń nerwicowych i osobowości – Jerzy Aleksandrowicz

To podręcznik, prezentujący podstawowe informacje o tych trzech grupach zaburzeń, przeznaczony dla studentów medycyny. Podobnie jak poprzednie dwa wydania (1997 i 1998),wiąże się z programem nauczania psychopatologii, diagnostyki i leczenia tych schorzeń w Collegium Medicum UJ. Stąd też możliwie skrótowa, a niekiedy pewnie także uproszczona forma prezentowanych tu zagadnień, zakładająca, że jej rozwinięciem są wykłady i ćwiczenia. Przedstawiany tu obszar psychopatologii uporządkowany jest zgodnie z zasadami klasyfikacji ICD-10. Jest to jednak przede wszystkim system klasyfikacyjny, służący celom statystyki medycznej, a nie prezentacja aktualnej wiedzy o zaburzeniach zdrowia…

40,00 

Brak w magazynie

Trust Badge Image

Opis

„Psychopatologia zaburzeń nerwicowych i osobowości” (Jerzy Aleksandrowicz) to podręcznik, prezentujący podstawowe informacje o tych trzech grupach zaburzeń, przeznaczony dla studentów medycyny. Podobnie jak poprzednie dwa wydania (1997 i 1998),wiąże się z programem nauczania psychopatologii. Ponadto diagnostyki i leczenia tych schorzeń w Collegium Medicum UJ. Stąd też możliwie skrótowa, a niekiedy pewnie także uproszczona forma prezentowanych tu zagadnień, zakładająca, że jej rozwinięciem są wykłady i ćwiczenia.

Przedstawiany tu obszar psychopatologii uporządkowany jest zgodnie z zasadami klasyfikacji ICD-10. Jest to jednak przede wszystkim system klasyfikacyjny, służący celom statystyki medycznej. Oczywiście, odwołuje się do tej wiedzy, jest wyrazem poglądów, dominujących w okresie tworzenia tego systemu. Głównym celem podręcznika „Psychopatologia zaburzeń nerwicowych i osobowości” (Jerzy Aleksandrowicz) nie jest jednak możliwie trafny opis rzeczywistości, z jaką mamy do czynienia w codziennej praktyce. Jest nim umożliwienie porozumiewania się między lekarzami pracującymi w różnych krajach. Podręcznik ICD-10 nie jest kompendium wiedzy medycznej. Chociaż opis zaburzeń sprawia wrażenie zbioru informacji o rodzajach zaburzeń psychicznych i kryteriach ich rozpoznawania.

Wiele kategorii ICD-10 (także drugiej, współistniejącej klasyfikacji zaburzeń psychicznych – DSM-IV, stosowanej zwłaszcza w USA, w przypadku różnic definicji zaburzeń zamieszczono tu odpowiednie informacje) słabo przystaje do realności klinicznej. Szczególnie do rzeczywistego obrazu zaburzeń nerwicowych. Stwarza to rozliczne trudności. Posługiwanie się pojęciami, proponowanymi przez obowiązujący system klasyfikacyjny jest silną sugestią, kształtującą schematy poznawcze studentów i lekarzy. Mają oni prawo oczekiwać, że właśnie takie jednostki chorobowe spotkają w swojej praktyce. Tymczasem, w kontakcie z pacjentami niezmiernie rzadko (jeśli w ogóle kiedykolwiek) spotyka się obrazy kliniczne, wynikające z opisów zawartych w tej klasyfikacji.

Niekiedy prowadzi to do konstruowania diagnoz nieodpowiadających obowiązującym kategoriom. Często prowokuje do pomijania faktów niezgodnych z teoretycznymi założeniami i do bezwiednego deformowania wyobrażeń o istocie choroby. Stąd konieczność przypominania o tym, że nazwy zaburzeń i podziały nie są informacją o tym, jak przebiegają i manifestują się zaburzenia zdrowia. Między innymi z tego powodu prezentacja zasad ICD-10 połączona jest z próbami zbliżenia czytelnikowi tej rzeczywistości.

W układzie podręcznika „Psychopatologia zaburzeń nerwicowych i osobowości” (Jerzy Aleksandrowicz) zachowano podział na zaburzenia nerwicowe, dystymię i zespoły behawioralne, przy równoczesnym wskazywaniu na ich związki (a co najmniej współistnienie). Może to ułatwić poradzenie sobie z trudnościami pogodzenia teorii z praktyką. (fragment wstępu)

Informacje dodatkowe

Tytuł

Autorzy

Wydawnictwo

Oprawa

Rok wydania

Ilość stron

Stan

ISBN

Opinie

Na razie nie ma opinii o produkcie.

Napisz pierwszą opinię o „Psychopatologia zaburzeń nerwicowych i osobowości – Jerzy Aleksandrowicz”

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Jerzy Witold Aleksandrowicz

Ur. 7 lipca 1936 w Krakowie, zm. 17 października 2018 tamże – polski lekarz, psychiatra, profesor nauk medycznych, profesor zwyczajny Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Urodził się w zasymilowanej rodzinie żydowskiej, jako syn Juliana Aleksandrowicza i Maryli z domu Tislowitz. Od 1941 więziony w krakowskim getcie, z którego wraz z rodzicami uciekł. Swoje wspomnienia z okresu okupacji niemieckiej zawarł w pierwszym tomie książki Dzieci Holocaustu mówią....

Był absolwentem II Liceum Ogólnokształcącego im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie. W 1958 ukończył studia w Akademii Medycznej w Krakowie, w 1965 studia filozoficzne na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1959 pracował w Szpitalu Psychiatrycznym w Jarosławiu, następnie podjął pracę na macierzystej uczelni, w 1962 został specjalistą I stopnia w zakresie psychiatrii, w 1965 został specjalistą II stopnia w zakresie psychiatrii, w 1966 obronił pracę doktorską. Od 1971 zatrudniony był jako adiunkt, od 1976 do 1992 kierował Zakładem Psychoterapii. W 1979 otrzymał stopień doktora habilitowanego. W 1990 otrzymał tytuł naukowy profesora nauk medycznych. W 1992 objął stanowisko kierownika Katedry Psychoterapii. Po włączeniu Akademii Medycznej w struktury UJ był początkowo profesorem nadzwyczajnym, a od 2001 profesorem zwyczajnym w Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego.

W latach 1971–1976 kierował Gabinetem Psychoterapeutycznym w Szpitalu im. Stefana Żeromskiego w Krakowie, od 1976 był kierownikiem Ośrodka Leczenia Nerwic ZOZ nr 1 w Krakowie. W latach 1976–1982 był specjalistą wojewódzkim w zakresie psychiatrii w województwie nowosądeckim, w latach 1983–1984 pełnomocnikiem ministra zdrowia i opieki społecznej w zakresie psychiatrii dla województw przemyskiego i krośnieńskiego.

Od 1959 był członkiem Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego, w latach 1989–1995 przewodniczącym zarządu sekcji psychoterapii, od 1964 należał do Polskiego Towarzystwa Filozoficznego. W 1968 wstąpił do PZPR.

Był mężem Beaty Szymańskiej.

Zmarł 17 października 2018. Został pochowany 26 października 2018 w grobie rodzinnym na Cmentarzu Rakowickim Wojskowym przy ul. Prandoty (kwatera PAS D-wsch-2).

W uznaniu wybitnych osiągnięć w pracy naukowej i badawczej w 2000 odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

 

Jerzy Aleksandrowicz (psychiatra) [online]. Wikipedia : wolna encyklopedia, 2024-03-07 10:29Z [dostęp: 2024-08-27 13:40Z]. Dostępny w Internecie: //pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jerzy_Aleksandrowicz_(psychiatra)&oldid=73074437

Koszyk

0
Dodaj 118,00  więcej aby uzyskać darmową przesyłkę!
image/svg+xml

Brak produktów w koszyku.

Kontynuuj Zakupy